Bu kitapta iktidar hırsı ve yönetimde kalma arzusunu ifade eden Makyavelizm felsefesi incelenmektedir. “Zafer, araçları meşru kılar” şeklinde ifade edilen Makyavelizm, iktidarda kalmak uğruna her ne pahasına olursa olsun her türlü aracı kullanmayı meşrû ve mûbah görür. Makyavelizm esasen herestetik adı verilen bir siyasî manipülasyon sanatı kullanılarak icra edilir. Milletçilik, paternalizm, popülizm, ittifak, partizanlık, siyasî trolizm, din istismarcılığı ve türlü siyasî manipülasyonlar iktidarı kazanma, devleti ele geçirme ve devlete çökme anlamına gelen herestetik sanatının icrasında kullanılan fırçalardır.
Hâris, hubris ve Makyavelist siyasî liderin mutlak iktidarının da bir sonu vardır. Muktedirin dünyası ebedi değildir. Muktedir ebed müddet iktidarda kalamaz. Nemesis, zamanı geldiğinde hâris ve hubris muktedirin tıpkı İkarus gibi hazin sonunu hazırlar. Muktedirin kulağına kim cesaret edip de “cave ne cadas” ya da “memento mori” sözlerini fısıldayabilir ki! Ya da güç sarhoşluğuna kendini teslim etmiş bir muktedir, en yakınındaki insanların uyarılarına ne kadar kulak asabilir ki! Ama gün gelir tarih yazdıranların da tarihi yazılır. “Kral çıplak” masalları sonsuza dek anlatılır, durulur…
Ey zavallı millet,
Karşısında eli kanlı âsâ tutan bir tiran
Sağlıklı günlerini tekrar ne zaman göreceksin?
William Shakespeare
