Gideceği limanı bilmeyene, hiçbir rüzgar yardım etmez...
Montaigne
Aslında, ‘Tanrıların Tahtına Yolculuk’ 1980 yılının yaz aylarında başlamıştı. O
yıllarda henüz sekiz yaşında olan Tunç ile birlikte, Samsun’un güneyinde ve bin metre
yükseklikte, doğa harikası bir yer olan Kocadağ’a birlikte küçük bir tırmanış yapmıştık. Bu
tırmanışta Tunç’un gözündeki sevgiye ve duyduğu heyecana yakından tanık olmuştum. Ertesi
gün Tunç’un ısrarları ile o dağa yeniden birlikte tırmandık. O tırmanışların yirmi yıl
sonra ‘Tanrıların Tahtı’na yapılacak uzun bir yolculuğun kısa başlangıcı olduğunu,
kuşkusuz ikimiz de bilmiyorduk.
Daha sonraları Tunç’u uzaktan gözlemleme olanaklarım olmuştu. Attığı her
adımı, yaptığı her işi çok büyük bir ciddiyetle ve önemseyerek yaptığını izliyordum.
‘Cahil cesurdur’ derler ama bu her cesur’un cahil olduğu anlamına da gelmez. Yakından
tanıdığım Tunç aynen bir bilim adamı gibi, bilgi sahibi olmadan fikir sahibi
olunamayacağına inanıyor, okuyor, planlıyor, kendinden öncekilerin deneyimlerinden
yararlanıyor, teorik olarak edindiği bilgileri laboratuvarı olan doğada defalarca deniyor ve en
önemlisi de bunları yazarak, bir yerlere kaydediyordu. Aralıklarla görüştüğümüzde de,
bunları bana büyük ciddiyetle ve sanki önemli bir şey yapmamışçasına ve abartısız bir
biçimde iletiyor ve ben de onun fiziksel ve becerisel gelişmelerinin yakın bir tanığı
oluyordum. Dağcılık artık onda tanrısal bir içgüdü halinde kendini belli ediyordu..
Yönetmen Eric Valli’nin ‘Himalaya’ filminde, yaşlı ve deneyimli oba reisi, genç ve deneyimsiz Karma’ya
yola çıkış zamanının geleneklere göre yıldızlara bakılarak belirleneceğini ve bu emrin tanrılardan geleceğini
anlatır. Dünyanın en yüksek noktasına tırmanmak için, bedenin kuvvetinden daha güçlü olanın aklın gücü
olduğunu bilen Tunç’a emir bir yerlerden iletilmişti.. Zihinsel ve bedensel olarak hazırdı ve 7500 metrede
önündeki tek engel artık doğa koşullarıydı. Yıldızları izledi ve aldığı emri yerine getirdi... Yirmi yıl önce
Kocadağ’da çocukluk çağında atılan minik adımlarla başlayan yolculuk, Tanrıların Tahtı’nda güçlü adımlarla
sona ermişti.
Alman düşünürü Goethe, ‘düşünmek kolay, yapmak zordur. Ancak dünyada en zor şey düşünüleni
yapmaktır’ der. Tunç yıllardır düşlediği, planladığı bu zor olayın gerçekleşme öyküsünü, bu kitabında sanıyorum
sanki hiçbir şey yapmamışçasına ve çok mütevazi bir biçimde bizlere sunacaktır. Sizler gibi ben de merakla
bekliyorum Tanrıların Tahtına Yolculuğu..
Bütün girişimlerinde tüm tanrıların senin yanında, rotanın sürekli açık ve dağ rüzgarlarının da sana hep
yardımcı olmasını dilerim.
Prof. Dr. Yücel Tanyeri
Tanıtım Metni
