1988 Nobel Edebiyat Ödülü Hamid Burhan ve Saniye el-Mehdi, çocukları Kevser, Muhammed ve Münire'yle birlikte, 1932 yılında Kanatir Bahçeleri'ne yaptıkları gezi sırasında bir fotoğraf çektirirler. Gelecekteki yaşamlarının da bu fotoğraftaki gibi huzurlu ve mutlu olacağını düşünürler. Ancak ne aileyi ne de ülkelerini böyle bir gelecek beklemektedir. Demokrasi denemeleri, İkinci Dünya Savaşı'nın sonuçları, 1952 Temmuz Devrimi, 1967 Haziran Savaşı, Vafd, Müslüman Kardeşler, ekonomik sorunlar, Camp David Mutabakatı, İsrail'le ilişkiler ve benzeri gelişmeler ülkede politik ve sosyal çalkantılara neden olur. Bu değişim rüzgârlarından payını alan aile bireyleri bir yandan da kendi özel felaketlerini yaşarlar. Tüm bu savrulmalar arasında yerinden oynamayan tek şey aile evidir. Nobel Edebiyat Ödülü sahibi Necib Mahfuz, bir ailenin üç nesil boyunca hikâyesini anlatırken arka planda Mısır'ın yirminci yüzyılda büyük değişiklikler ve devrimlerle şekillenen politik ve toplumsal tarihinin de bir resmini çiziyor. Yeniden evine, o sıcaklığı ve sevgiyi bulabileceği yere dönmüş olmaktan son derece mutluydu. Çoğu zaman yaraları aklına gelmiyordu, yine de ara sıra uzaklara dalıyor, uzun boyundan geriye ne kaldığını düşünüyor, bir zamanlar ne kadar güçlü olduğunu, gençliğinin ve güzelliğinin tadını sonuna kadar çıkarabildiği o güzel günleri hatırlıyordu. Bütün bunlar aklından geçerken kalbinde biriken dertleri de hissediyor ama bunlara teslim olmayı inatla reddediyordu. Tanıtım Metni
